سرفصل‌های این مقاله
معرفی بات تایلند
بات تایلند، واحد پول پادشاهی تایلند است. این پول در نمادشناسی با حروف THB نشان داده می‌شود. همچنین علامت بات به سمبل ฿ نیز معروف است.
بانک مرکزی تایلند، ارز این کشور را مدیریت می‌کند. هر بات معادل ۱۰۰ ساتانگ است. ساتانگ به زبان تایلندی สตางค์ و به زبان انگلیسی satang خوانده می‌شود.
بر براساس اظهارات بلومبرگ، بات تایلند بهترین عملکرد جهانی را در سال ۲۰۱۸ از خود نشان داده است. از ژانویه ۲۰۱۹ واحد پول تایلند به عنوان دهمین ارز پرداختی جهان که بیشترین استفاده را به خود اختصاص داده، شهرت دارد.
روزنامه معتبر South China Morning Post گزارش داده است که شرکت چاپ و اسکناس پین نیز برخی از اسکناس‌ها و سکه‌های تایلند را چاپ و ضرب می‌کند.
تاریخچه بات تایلند
بات مانند پوند از یک واحد سنتی نشات گرفته است. ارزش ارزی بات در ابتدا به صورت نقره در نظر گرفته می‌شده است. به احتمال زیاد در اوایل دوره سوختای، پول تایلند به صورت سکه‌های گلوله‌ای استفاده می‌شده است.
سکه‌های گلوله‌ای phot duang نام داشتند. این سکه‌های نقره‌ای جامد با وزن‌های مختلفی در دسترس بودند که در واقع به یک سیستم سنتی از واحدهای کسری و ضربی مربوط می‌شدند.سیستم مذکور تا سال ۱۸۹۷، مورد استفاده قرار می‌گرفت. زمانی که شاهزاده جوانا مانگکول، سیستم اعشاری را ابداع کرد، هر بات معادل ۱۰۰ ساتانگ شد. ضرابخانه سلطنتی در سال ۱۸۵۷ افتتاح شد و پس آن در ۲۸ اکتبر ۱۹۰۴ پایان تولید سکه گلوله‌ای نقره، صورت گرفت.
با وجود پایان تولید سکه‌های گلوله، سکه‌هایی در واحد قدیمی نیز تا سال ۱۹۱۰ صادر می‌شدند و سکه ۲۵ ساتانگ هنوز هم به عنوان سکه کاربردی شناخته می‌شد. تا ۲۷ نوانبر ۱۹۰۲، بات تایلند به طور کامل از جنس نقره بود که با ۱۵ گرم نقره محاسبه می‌شد. این موضوع باعث شد که ارزش پول نسبت به ارزهای استاندارد طلا متفاوت شود.
در سال ۱۸۵۶ الی ۱۸۶۴، ارزش برخی از سکه‌های نقره خارجی، به موجب قانون ثابت شدند. به این صورت که هر بات معادل ۵ دلار اسپانیا و هر ۵ بات معادل ۷ روپیه هند ارزش داشت. قبل از سال ۱۸۸۰، نرخ ارز در هر پوند استرلینگ، هشت بات ثابت ماند و طی دهه ۱۸۸۲ به ۱۰ پوند کاهش یافت.
بات تایلند در سده ۱۹۰۰ تا به امروز
در سال۱۹۰۲، دولت به دنبال افزایش ارزش نقره در برابر طلا، با آنکه نقره کم ارزش شده بود، ارزش بات را افزایش داد. هر ۲۱.۷۵ بات معادل یک پوند استرلینگ شد. این موضوع تا ۱۹۰۸ ادامه داشت. در سال ۱۹۱۹ هر پوند، ۱۲ بات و پس از یک دوره بی‌ثباتی شدید به ۱۱ بات در ۱۹۲۳ رسید.
در طول جنگ جهانی دوم، بات در آوریل ۱۹۴۲، با تغییر نرخ ارز به یک ین ژاپن تبدیل شد. هر بات معادل ۰.۲۵۹۷۴ گرم طلای خالص در آن زمان در نظر گرفته می‌شد. از سال ۱۹۵۶ الی ۱۹۷۳، ارزش بات در مقایسه با دلار آمریکا با نرخ ارز ۲۰.۸ بات تا سال ۱۹۷۸ ثابت ماند. با پیشرفت اقتصاد ایالات متحده، تایلند واحد پولی خود را از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۷ به دلار به آمریکا متصل کرد.
با پیوستن به دلار آمریکا، بات شناور شد و به نصف کاهش یافت. در ژانویه ۱۹۹۸، این ارز به کم‌ترین میزان نرخ خود یعنی ۵۶ دلار رسید. از آن زمان به بعد هر بات برابر ۳۰ دلار است.
سکه های بات تایلند
راما سوم در سال ۱۸۲۴ الی ۱۸۵۱، اولین پادشاهی بود که استفاده از یک سکه تخت را برای مصرف عموم در نظر گرفت.
هنگامی که در سال ۱۸۳۵، این پادشاه از استفاده سکه‌های مسطح در سنگاپور مطلع شد، با یک تاجر اسکاتلندی ارتباط برقرار کرد که دو نوع سکه انگلیسی را به پادشاه پیشنهاد داد. پادشاه هر دو طرح را رد کرد و طرح خود را به نام Muang Thai به عنوان اولین نام کشور تایلند سابق برگزید.
قبل از سال ۱۸۶۰، تایلند با استفاده از روش‌های مدرن، سکه‌ای تولید نمی‌کرد. در عوض به جای سکه، از یک گلوله استفاده می‌کرد. این گلوله‌ها متشکل از میل‌های فلزی ضخیم در ناحیه وسط بودند.
اسامی صادرشده سکه‌های گلوله‌ای شکل شامل یک ۱۲۸ ام، یک ۶۴ ام، یک ۳۲ ام، یک ۱۶ ام، ۱ هشتم، ۱ دوم، ۱ ، ۱ و نیم، ۲، ۲ و نیم، ۴، ۴ و نیم، ۸، ۱۰، ۲۰، ۴۰ و ۸۰ بات نقره ای و یک ۳۲ ام، یک ۱۶ ام، یک ۸ ام، یک ۲ ام، یک و ۱ و نیم ، ۲ . ۴ بات طلا بودند. یک بات به طور معمول، ۱۶ بات نقره ارزش داشت. بین سال‌های ۱۸۵۸ و ۱۸۶۰ نیز سکه‌های تجارت خارجی توسط دولت برای استفاده در تایلند ضرب شدند.
سکه بات تایلند در سر آغاز ۱۹۰۰
در سال ۱۸۹۷، اولین سکه‌هایی که با ساتانگ همراه شدند شامل ۲ یک دوم، ۵ ، ۱۰ و ۲۰ ساتانگ بودند. با این وجود، یک سکه تک فرقه‌ای، ۱ و ۲ واحدی در سال ۱۹۰۵ و یک سکه فوآنگ تا سال ۱۹۱۰ ضرب شدند.
در سال ۱۹۰۸، سکه‌های ۱، ۵، ۱۰ ساتانگ معرفی شدند که ۱ ساتانگ برنز و ۵ و ۱۰ ساتانگ از نیکل بودند. در سال ۱۹۱۵، سکه‌های ۱ و ۲ با ۲۵ و ۵۰ ساتانگ جایگزین شدند. در سال ۱۹۳۷، ساتانگ برنز در قالب یک دوم نیز صادر شد.
در سال ۱۹۴۱، به دلیل کمبود نیکل ناشی از جنگ جهانی دوم، یک سری نقره در قالب ۵، ۱۰ و ۲۰ ساتانگ معرفی شدند. سال بعد، سکه‌های حلبی برای ۱، ۵ . ۱۰ ساتانگ معرفی شد و پس از آن ۲۰ ساتانگ در ۱۹۴۵ و ساتانگ‌های ۲۵ و ۵۰ در سال ۱۹۴۶ وارد بازار شدند.
در سال ۱۹۵۰، آلومینیوم برنز ۵، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ ساتانگ معرفی شد در‌حالی‌که در سال ۱۹۵۷، ساتانگ ۵ و ۱۰ برنز همراه با سکه‌های ۱ بات تایلند نیز ضرب شدند. سکه‌های ۱ باتی در آلیاژ غیر معمول مس، نیکل ، نقره و روی ضرب شده بودند.
در سال ۱۹۷۲، سکه‌های ۵ گروپ معرفی شدند و در سال ۱۹۷۷ به مس روکش‌دار تغییر جنس دادند.
بین سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸، یک ضرب سکه جدید متشکل از آلومینیوم ۱، ۵ و ۱۰ ساتانگ، آلومینیوم برنز ۲۵ و ۵۰ ساتانگ، کاپرو نیکل ۱ بات تایلندی، ۵ بات مسی و ۱ بات دوفلزی معرفی شدند.
سکه های بات تایلند در ۲۰۰۰
در سال ۲۰۰۵، سکه‌های ۲ بات فولادی روکش‌دار از جنس کوپرونیکل به بازار وارد شد. در سال ۲۰۰۸، وزارت دارایی و ضرابخانه سلطنتی تایلند سری سکه‌های سال ۲۰۰۹ را اعلام کرد.
در سال ۲۰۱۸، به دستور ضرابخانه سری جدید سکه‌های گردشی با مشخصات یکسانی نسبت به قبل در اختیار عموم قرار گرفت. در حال حاضر سکه‌های ۲۵ ، ۵۰ سانتاگ و ۱، ۲، ۵ و ۱۰ بات تایلندی در این کشور گردش می‌کنند.
اسکناس های بات تایلند
در سال ۱۸۵۱، دولت نمونه‌هایی برای یک هشتم، یک چهارم، سه هشتم، یک دوم و یک واحد پولی این کشور صادر کرد. به دنبال این صدور در سال ۱۸۵۳، نمونه‌های ۳، ۴، ۶ و ۱۰ تاملو صادر شدند.
نمونه‌های ۲۰ و ۴۰ نیز در ۱۸۵۷ معرفی شدند. نمونه‌های بدون تاریخ ۵، ۷، ۸، ۱۲و ۱۵ تاملونگ در سال ۱۸۶۸ و یک نمونه ATT در سال ۱۸۷۴ در معرض دید عموم قرار گرفت. در سال ۱۸۹۲، خزانه‌داری نمونه‌هایی برای ۱، ۵ ،۱۰، ۴۰، ۸۰، ۱۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ را منتشر کرد. این نمونه‌ها در متون تایلندی بات اصیل نام دارند.
در ۱۹ سپتامبر ۱۹۰۲، دولت نمونه‌هایی را که توسط توماس دی لا رو، در زمان رام پنجم چاپ شده بود در قالب ۵، ۱۰، ۲۰، ۱۰۰ و ۱۰۰۰ تیکال چاپ کرد. در سال ۱۹۲۵، نمونه‌هایی در فرقه‌های ۱، ۵، ۱۰، ۲۰، ۱۰۰ و ۱۰۰۰ بات معرفی شد. در هر دو نمونه مذکور اعداد عربی و تایلندی بدون متن انگلیسی در نظر گرفته شد. انگلیسی زبانان این ارز را به عنوان ticals می‌شناسند.
در ۲۰۱۰، بانک تایلند اعلام کرد که اسکناس‌های سری شانزدهم در سپتامبر ۲۰۱۰ وارد گردش می‌شوند. در آگوست ۲۰۱۲، بانک تایلند برای بزرگداشت ۸۰ سالگی ملکه سیریکیت، اسکناس جدیدی به ارزش ۸۰ بات صادر کرد. این اسکناس اولین بات تایلندی است که نخ امنیتی دارد.
در سال ۲۰۱۸، بانک تایلند خانواده جدیدی از اسکناس را معرفی کرد که تصویر پادشاه فعلی را روی خود دارد. رنگ‌ها و ابعاد اصلی مانند نمونه‌های سال ۲۰۱۷ که سری ۱۶ محسوب می‌شدند، تصاویری از زندگی پادشاه را نشان می‌دهند.
سخن آخر
بات تایلند که واحد ارزی کشور تایلند است، امروزه اهمیت بسیاری در حوزه گردشگری و تجارت دارد. پادشاهی تایلند، جزو آن دسته از کشور‌هایی است که نظام پولی بسیاری قدیمی دارد. برخی حتی این نظام پولی را مرتبط به دوران کهن می‌دانند.
پادشاهان تایلند علاوه بر خوش نیتی نسبت به جهان، همواره برای مبادله بهتر کالا از ارزهای گوناگونی استفاده کرده‌اند. تاریخچه سکه‌ها و ارزهای تایلندی فراز و نشیب‌های زیادی داشته است. امروزه تنها ۵ نمونه اسکناس و ۶ نمونه سکه در این کشور استفاده می‌شود.
به این مقاله امتیاز دهید تا با کمک شما کیفیت آن را بسنجیم
توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
ترتیبی که برای خواندن مقالات” ارز “به شما پیشنهاد می‌کنیم: